πι πι το παπί

ΝΙΚΗ ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗ

πι πι το παπί

Τον πατέρα μου δεν τον γνώρισα ποτέ
έμοιαζε, λένε, αποδημητικός
η μάνα μου από αριστοκρατική οικογένεια
δεν «ήταν ηθικόν» να κλωσάει μπάσταρδα

μεγάλωσα σε ράμφος πελαργού
χωρίς παραλήπτη
κατέληξα σε αναμορφωτήριο πτηνών

μου έμπηγαν στον κόκκυγα φτερά παγωνιού
μου μάθαιναν να κλίνω : η γλαυξ, της γλαυκός
ανεπίδεκτη υιοθεσίας
ανάξια κλουβιού
στολίζω σήμερα σύρματα
ηλεκτροφόρα
μαδώ τα πούπουλά μου
γεμίζω μαξιλάρια βεράντας
ζευγαρώνω με παπαγάλους Σενεγάλης
γεννάω τηγανητά αυγά
τα βγάζω με ψίχουλα περαστικών
(κουλούρια - σταφιδόψωμα)

μα κάθε μέρα σχεδόν περνώ
και από κείνον τον παραμυθά
που επιμένει να πιστεύει ότι θα γίνω κύκνος

Από την ποιητική συλλογή "Ανάσκελη με πυρετό"