ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ

Τα παιδιά της Γάζας 
=================

Δυο μεγάλα μάτια παιδικά,
--------- δυο μαύρα μάτια βουρκωμένα,
μας κοιτούν μέσα απ’ τα συντρίμμια
------------------------------------ κι απορούν

Εκρήξεις και κουρνιαχτός
-- επιμένουν να καλύπτουν το φεγγάρι
Είναι χλωμό απόψε το φεγγάρι
---------------------- μα επιμένει να φωτίζει

Τα παιδιά των ερειπίων
θρηνούν γοερά και οδύρονται
------------------ μα η ζωή τα προσπερνά
Τα παιδιά των ερειπίων της Γάζας
---------------------- αγαπούν πολύ τη ζωή
------------------------ κι ας τα προσπερνά
Γι’ αυτό δεν την ανταλλάσουν
----------------------------------- με υποταγή
---------------------------- και μίζερη ειρήνη

Τα παιδιά της Γάζας απαιτούν
--------------- λευτεριά και δίκαιη ειρήνη
Στα στήθη τους κόκκινα λουλούδια
------------------------------------- οι πληγές
-------------------- παράσημα αντίστασης

Είναι χλωμό απόψε το φεγγάρι
μα επιμένει να φωτίζει
--------------- τις δολοφονίες των αμάχων
Είναι θλιμμένο απόψε φεγγάρι
μα επιμένει να φωτίζει
----------------------- τα ερείπια της Γάζας

Μα πώς θα κοιμηθείς απόψε Άνθρωπε,
όταν τον ύπνο σου στοιχειώνουν
δυο μεγάλα μάτια παιδικά
------------------------------- που σε κοιτούν,
μέσα απ’ τις ρωγμές των τοίχων,
------------------------------------- κι απορούν;

Το δάκρυ τους ένα ποτάμι
μα η Ελευθερία είναι δέντρο
--------------- κι ανθίζει στις πληγές τους.