ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΧΑΣ

Ο καουμπόι 

Ο καουμπόι κινείται μόνος 
ανασκάπτει τους εντός του διαδρόμους, 
πιο πολύ, πιο πολύ, όσο δεν πάει άλλο. 
Τότε ζει. Τότε αισθάνεται ασφαλής. 
Ο καουμπόι αντλεί τη δύναμή του από τ' άστρα, 
απ' τα λουλούδια που γητεύουν την καρδιά του 
και του ανοίγουν το χαμόγελο, τα πέταλα του λωτού του. 
Αν πρώτα δεν νιώσει αυτό, δεν καβαλάει τον Ίππο της Ζωής. 
Τότε αισθάνεται ασφαλής. 

Πρώτα, τον βοηθάει να μάθει τα βασικά βήματα 
και έπειτα βουτάει ολόκληρος. 
Έχει ευαισθησία τελικά 
ο καουμπόι, όσο σκληρός κι αν απεικάζει. 
Το κρύβει καλά, μα όταν θέλει, το δείχνει ολότελα. 
Βουτάει ολόκληρος ο καουμπόι... 

Μόνο μια αποκυρηγμένη Ινδιάνα είναι ικανή να τον ακολουθήσει...

Από την ποιητική συλλογή "Γράμμα στους Μάκαρες", εκδόσεις: "Λυκόφως".

                                  ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ

                                         ΣΕ ΕΡΩΤΑ ΧΝΑΡΙΑ

                                ΕΚΔΟΣΕΙΣ: “VAKXIKON.GR”

       Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η γυναικεία ερωτική ποίηση περιοριζόταν στον θαυμασμό του ερωτικού συντρόφου και στην περιγραφή των αρετών του. Η γυναικεία ερωτική ποίηση έγινε πιο σύγχρονη καταργώντας τα ταμπού, έσπασε τα στερεότυπα και γκρέμισε αντιλήψεις αιώνων. Οι ποιήτριες άφησαν πίσω την ντροπαλή παράδοση και πέρασαν σε ένα νέο είδος ερωτικής ποίησης σύγχρονο και κάποιες φορές τολμηρό.

       Μια σύγχρονη ερωτική ποιήτρια είναι και η Χριστίνα Κουγιουμτζόγλου με την πρώτη της ποιητική συλλογή «Σε έρωτα χνάρια», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις: “Vakxikon.gr”. Πρόκειται για άτιτλα ποιήματα, κυρίως ερωτικά, όπου στα περισσότερα παρατηρείται μια προσπάθεια τήρησης παραδοσιακής φόρμας με χαλαρή ομοιοκαταληξία, ενώ υπάρχουν και ορισμένα ποιήματα γραμμένα σε ελεύθερο στίχο. Η Χριστίνα Κουγιουμτζόγλου γράφει απλά και κυρίως περιγράφει ερωτικές εικόνες με έναν δικό της τρόπο γραφής.

      Η Χριστίνα Κουγιουμτζόγλου παρουσιάζει το ερωτικό ταξίδι σαν κάτι άγνωστο, που την τρομάζει, αλλά θέλει να το εξερευνήσει: «Είσαι ένα κρυφό ταξίδι με άγνωστο προορισμό. / Και αν υπάρχει κάτι που με φοβίζει. / Κάτι που μου ταράζει τα ήσυχα νερά μου. / Είναι αυτό το άγνωστο / που τόσο θα ‘θελα να ψάξω και να βρω.» Και όταν όλα μοιάζουν χαμένα, ο έρωτας γίνεται μοναδική ελπίδα για να μας βγάλει από την άβυσσο, που νιώθουμε ότι χανόμαστε: «Μέσα σε μια άβυσσο βυθισμένη, / μοναδική φυγή / η σκέψη μου μια σένα.»

       Υπάρχουν, όμως, και ορισμένα ποιήματα, που κάνουν την ποίηση της Χριστίνας Κουγιουμτζόγλου πιο τολμηρή, θα ‘λεγε κανείς αισθησιακή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ποίημα στη σελίδα 38, όπου η ποιήτρια περιγράφει με πολύ ζωντανά χρώματα το ταξίδι μιας σταγόνας νερού πάνω στο κορμί της.

        Όμως, υπάρχει και ο ανεκπλήρωτος έρωτας, που περιγράφει με αδρές πινελιές η ποιήτρια. Η Χριστίνα Κουγιουμτζόγλου, στη σελίδα 24 αφού περιγράψει τι είναι για την ίδια ο αγαπημένος της θα καταλήξει: «Είσαι ό,τι ήθελα να έχω. / Μα δεν μπορώ.»

       Σε μια αποκλειστικά ερωτική ποιητική συλλογή, σπάνια βρίσκει κανείς αναφορές σε άλλα θέματα εκτός από τον έρωτα. Στην ποιητική συλλογή της Χριστίνας Κουγιουμτζόγλου συναντάμε και ορισμένους στίχους αποφθεγματικούς, που ξεφεύγουν από το ερωτικό μοτίβο, που διαπερνά την ποίησή της: «Δε μοιάζει με ζωή απλά να ζεις, / να περπατάς και ν’ αναπνέεις.»

       Ακολουθήσαμε, λοιπόν, τα χνάρια του έρωτα, που μας οδήγησε η Χριστίνα Κουγιουμτζόγλου. Περιμένουμε να ακολουθήσουμε τα καινούργια χνάρια των στίχων της.

ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ